قناعت از منظر امام رضا(علیه السلام)

مام رضا ^{علیه السلام} احسان فراوانی داشتند و به تنگ دستان در نهان صدقه می دادند و بیشتر این کار را در شب های تاریک به انجام می رساندند تا احسان ایشان شرمندگی نیازمند را در پی نداشته باشد.

امام رضا(علیه السلام): امام باقر و امام صادق(ع) اقدام به خرید هیچ کالایی نمی‌کردند مگر بعد از این‌که درآمدشان هزینه سالشان را تأمین نماید؛ و می‌گفتند انسان حقیقتاً وقتی خرجی سال خود را درآمد داشته باشد سبک‌بال و خیالش راحت است.
درجای دیگر فرمودند:
خداوند می‌فرماید: تو به آن‌چه روزیت کرده‌ام خوشنود باش تا از بی‌نیازترین مردم باشی و من روایت می‌کنم که هرکس قناعت پیشه داشت سیر است و هرکه قانع نباشد سیر نمی‌شود.

 
همچنین فرموده اند:
اگر خاطرت را به چیزی از روش قناعت جلب می‌کنی، به شیوه معاش و گذران پیامبر(ص) توجه کن که خوراکش نان جوین، شیرینی او خرما، هیزم اجاقش برگ و پوسته نخل-آن هم اگر می‌یافت- بود.

امام رضا ^{علیه السلام} می فرمایند:

قناعت، همنشین کرامت و سربلندی است.