عید امامت بر شما امام رئوف علیه السلام مبارک باد
از روز عید قربان تا روز عید غدیر،
در واقع یک مقطعی است متصل و مرتبط با مسئله‌ی امامت.
خدای متعال در قرآن یاد میفرماید:
«و اذ ابتلی ابراهیم ربّه بکلمات فأتمّهنّ قال انّی جاعلک للنّاس اماما»
بقره/ ۱۲۴
«و چون ابراهیم را پروردگارش با کلماتی بیازمود و وی آن همه را به انجام رسانید،
[خدا به او] فرمود: من تو را پیشوای مردم قرار دادم ... »
ابراهیم از طرف پروردگار منصوب شد به امامت.
چرا؟
چون از عهده‌ی امتحانهای دشوار برآمد.
مبدأ این را میشود روز عید قربان به حساب آورد،
تا روز عید غدیر که روز امامت امیرالمؤمنین علی بن‌ابیطالب
(علیه ءالاف التّحیّة و الثّناء) است.
این هم به دنباله‌ی امتحانات سخت بود.
امیرالمؤمنین طول حیات مبارکش را با امتحان گذرانده
- امتحانهائی که از آن سرافراز بیرون آمده است –
از سیزده سالگی یا یازده سالگی و قبول نبوت تا لیلةالمبیت،
یک جوان فداکار و فانی در پیغمبر که آماده است جان خود را فدای پیغمبر بکند
- عملاً این را در ماجرای هجرت پیغمبر به اثبات میرساند –
و بعد هم آن امتحانهای بزرگ در بدر و احد و حنین و خیبر و بقیه‌ی جاها.
این منصب والا،
دنباله‌ی این امتحانهاست؛
لذا دلها متوجه شده است به اینکه
بین عید قربان و عید غدیر یک ارتباط است.
بعضی هم این را «دهه‌ی امامت» نامیده‌اند و نام مناسبی است.
امام خامنه ای (مد ظله العالی)- 88/9/4
